Dag 22: Poblacion de Campos

Om 06:45 uur op pad. De tocht voert door vruchtbaar landschap. Eindeloze korenvelden, een weidse horizon, lange glooiende paden. Om 08:00 uur ontbijten we aan de kant van het pad. Het is net alsof er minder pelgrims op het pad zijn.

In de bermen ontdekken we van alles wat de aandacht trekt. Overal de vlammende klaprozen. Aan de rand van de tarwevelden de korenbloemen en veel mooie bermbloemen, waar we de naam niet van kennen. Het meest opvallende vandaag is een kolibrievlinder, een zeer zeldzame soort. Anke heeft een scherp oog voor kleine dieren: veldmuizen, hagedissen, graspiepers.

We wandelen ook in het gebied van de ooievaars. Op nagenoeg iedere kerktoren treft men ooievaarsnesten aan. De ooievaars klapperen uitbundig met hun snavels. Op sommige nesten kun je de jongen zien.

Kleine ongemakken zijn er altijd wel op zo'n pelgrimstocht. Vermoeidheid na een dag wandelen; pijn in de kuiten en bovenbenen van het klimmen; last van de knieën bij het afdalen. Maar nu zijn er ook de eerste blaren. Weliswaar ter grootte van een luciferkop, maar verzorging en voorzichtigheid is geboden. Alleen dan kun je de tocht volhouden. Niet forceren en blijven binnen de grenzen die je lichaam aangeeft.

Het dorp Poblacion de Campos is een uitgestorven oord. Veel oude en verlaten huizen. Bouwsels in vervallen staat, nog gebouwd van leem met stro. De herberg is beperkt van omvang. De kwaliteit van de bedden is slecht: spiralen die doorzakken. Gelukkig ligt op sommige spiralen een plank, zodat je niet doorzakt.

Er is wel een redelijk modern hotel. Daar treffen we Petra uit Eindhoven aan. We eten daar paella samen met vier mensen uit Frankrijk.